Ağlıyordu kadın ..Nicedir ağlamadığı kadar çok .
Son zamanlarda hep ağlardı da bu farklıydı ..
İçini parçalayacak güçte kasılan kaslarını, gözyaşlarının kapattığı gözlerini, yanında dökülen kahvesinin en sevdiği tişörtünü kirlettiğini umursamadan ağlıyordu .
Aklındaki düşünceler birer birer kayboldu .
Adamın ona söylediği her kelime, ona kendini ''iğrenç'' bir insan gibi hissettiren cümleler, ettiği küfürler ..Hepsi birer birer silinmeye başladı .İstediğiyde buydu aslında; acıdan hissizleşinceye kadar, kendine en fazla hasarı verene kadar ağlamak .Hem peşini bırakmayan panik atağı yüzünden ağlamayı istese de kesemezdi, beceremiyordu .
Biraz güzel şeyler düşünmeye çalıştı, adamı güldürdüğü günleri, ''seni seviyorum'' diyişlerini, güzel, kendine has olan yüzünü ..Ahh bu acı vermişti, düşünmeyi kesti
Biraz daha ağladıktan sonra gözyaşlarını silip, ilaçlarına uzandı .Aklını bulandırmasa bile sakinleşmeye ihtiyacı vardı .Tüm ihtiyacı biraz uyumaktı ama söz vermişti onu ağlatan, aşık olduğu adama ''beynimi bulandıracak ilaçlar yok'' demişti .Oysa ne kadar ihtiyacı vardı onlara .Baş edemediği sorunlarını unutup, uyumaya ..
Sessizce en sevdiği tişörtü yerden kaldırıp, kirli sepetine doğru ilerlerken annesini gördü .Ağladığını belli etmeden başını yere eğip, en sevdiği şarkıyı mırıldandı seslice .Bu onun mutlu olduğunu göstermesinin en kolay yoluydu .
Kadının annesi her şeyden habersiz kızının mutlu olduğunu düşünerek yerine çoktan dönmüştü bile .Kadın da odasına dönüp, yaşadıklarına katlanmaya çalışıyordu .
Sahiden ne güzel rol yapabildiğini düşündü .Arkadaşları ve ailesi onun gerçekten mutlu olduğunu düşünüp, onu rahat bırakacak kadar inanmışlardı, oysa kadın sadece rolünü iyi ezberlemiş, usta bir tiyatrocudan farksız oyununu oynuyordu .
Düşündü kadın ..Kendine bile yapmıyor muydu ki bunu ? ''Ben iyiyim, hayat güzel ve o yanımda'' diyerek kandırmamış mıydı kendini ?Sorunlarını, görmezden geldiklerini erteleyerek bu güne gelmemiş miydi ?
Aşık olduğu adama büyük bir hata yaptığının farkındaydı da geri döndüğünde onu affeden adamın, eskisi olmadığını anlamak uzun sürmedi kadın için .Adam da demişti zaten kadına güvenmeyeceğini, zamana ihtiyacı olduğunu ..
Koşulsuz kabul etti kadın, üzgündü acı çekiyordu en çokta onu üzdüğünü bilmek acı çektiriyordu kendi acılarını görmezden gelip adama vermek istedi kendini .
Zaman geçtikçe en çok yumuşak, sevgi dolu kalbini sevdiği adamın taşlaştığını, kadını incitmekten çekinmeyip göz göre göre buna devam ettiğini anladı .Konuşmaya çalıştığında suçlandığını gördü .Sustu kadın, ''geçicek'' dedi, ''beni hâlâ seviyor sadece kırgın, incinmiş'' ..
Zaman geçti, adam daha fazla sertleşmeye, kadını içten içe yakmaya devam etti .Kadının tek fark ettiği bir hiçe doğru sürüklendiğiydi ama olsun deniyecekti, aşık olduğu adamı geri kazanmayı .
Geri kazanamadığı gibi onu daha çok kaybetti, kendi ruhunu yıprattığını gözardı ederek kalbini tekrar geri kazanmaya çalıştığı adam, onun ruhunu öldürmüştü .
Bazen neye ağladığını bile bilmiyordu kadın .Yalnız bir insan, bir dizi, bir köpek yavrusu, ona iyi davranan biri bile dolduruyordu gözlerini .
Kimseye gözyaşlarını göstermedi kadın, yalnız ağladı hep gerçekten güvenmiş ve aşkı için sevdiği adam karşısında ağladını saymazsa tabi .
Sahi gözyaşlarını görmüştü, ''ne hissetti acaba ?'' diye geçirdi içinden .''Acı, sevdiği kadının ağladığı için üzüntü veya intikam hissiyle mutlu olan bir yüz .''
Sevdiği adamın gözyaşlarına dayanamadığını biliyordu, o kadar taşlaşmamış olması onu ağlatmaması anlamına gelmiyordu .İyi değildi kadın, ağlıyordu, her gece ağlıyordu .Çaresinin de ağlama sebebinin de aynı şey olduğunu bilip içinde bulunduğu çıkmaza ağlıyordu kadın .En çokta adamın koklayamadığı teninin kokusunu düşünüp ağlıyordu .
Durdu, ''acaba nasıl kokuyordur ?'' diye düşünmekten alamadı kendini .Yeni doğmuş bir bebeğinki gibi huzur verici, sanki yıllar sonra eski evine dönmüş bir insanın o evden aldığı tanıdık, güven verici bir koku olduğuna emindi de kestiremiyordu .
Aslında en çok üzüldüğüne adamın inanmamasına üzülüyordu kadın .Tüm çevresi kadının eriyip, daha sessiz biri olup çıktığı konusunda hemfikirdi üstelik gittiği psikyatrlar çabasıydı .Kaç psikyatr gezmişti, sayısını hatırlamıyordu .
Tekrar ağladığını farketti .Bunları yazarken de ağlıyordu kadın ..Sessizce yerinden kalkıp adam için belki bir gün ona söylemeyi hayal ettiği şarkının sözlerini mırıldandı .. '' ..I'm everything i am because you loved me ..''
Sustu kadın, bir gün ona gerçekten kavuşma hayaliyle sustu ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder