Geçmişin En Sevimli Hatıralarına

Çocukluğuma geri dönmüş biçimde elimde Haribo altın ayıcıkla oturmuş bunları yazıyorum .Kalktığım saatten beri de(ki bu 14.44!) çizgi film izliyorum .O saatte çizgi filmi nerden buldun diye sormayın çohh geniş çizgi film arşivim var .

Maksadımsa geride kalan çocukluk yıllarımı özlemiş olmam .Ben Jetgiller'le, Taş Devri'yle, Tom ve Jerry'le, Twetty, Bugs Bunny'yle, Heidi'yle büyüdüm ve hepsi sevgi dolu çizgi filmlerdi ..Savaş yok, kavga yok sevimli didişmeler, tatlı hayatlar vardı .

Evet eveeet ! İşte en sevdiğim karakter ve oğluu .Sylvester ! Bu sahneyi de hatırlıyorum .(Laf aramızda daha bugün izledim zaten) Bizim minik kedimiz neden diğer arkadaşlarının babaları gibi akvaryumdan balık tutamadıklarını merak etse de Sylvester'ımız çöpten balık artığı ve elma çöpü çıkarmakta pek kararlı, korkak ve sevimli bir baba .Hep tüküre tüküre konuşmasını, korkaklığını, talihsizliklerini sevmişimdir .Tweety denen o garip kuşa da sinir olurum zaten ! Neymiş efenim ''Bir kedi gördüm sanki''ymiş .Ya görürsün ya görmezsin koca kafalı sarı uçan canlı !Öyle kafesinin içinde sallan sallan, mamanda hazır, kolay tabiii !Benim pisim napsın aç o aç !Doğanın kanunu ayrıca, seni yemesi lazım !

Bir sürü bölümlerinden ufak bir parça olsun bu da .(Bir kedi gördüm sanki cümlesinin geçmediği bir part aradım ama yokk!)(ben olsam çoktan afiyetle vermiştim Sylvester'ıma, o koca kafalıyı.) Ama ama bakın bir abileri, ablaları o sevimliliğe, koca kırmızı burna, masum bakışlara, bıyıklarına, patilerine (tamam bakın işte baştan aşağıya!) Çok tatlı değil mi tam bir saflık örneği .

Heidi, Şirinler, Snoopy, Taş Devri ..Hepsi ayrı güzel ve özeldi benim için ..Evet, anneme saati kurdurup sırf kaçırmayayım diye haftasonu 6da televizyon başına oturup 8'e 9'a kadar çizgi film keyfimi sürerdim .(okul olsa o kadar erken kalkmam çoh ciddiyim!)

En özel diğeri buydu ! Jetgilleeeeer ! Kahvaltımı yaparken, bir gün böyle bir yerde mi yaşıycaz acaba diye televizyona daldığım en güzel çizgi filmlerindendi .Beni çok farklı hayal dünyalarına götürdüğünü hatırlıyorum ..Resimlerimde, yatmadan önce hayal kurduğum o kocaman dünyamda hep uçan arabalar falan olurdu .

Aslında şimdi düşünüyorum da bana hayvan sevgisini, insan sevgisini, mutluluğu ilk öğreten onlarmış .Dünyaya sevgi dolu bakmamı ilk öğreten hep bu çizgi filmler ..

Şimdiki nesilin en üzüldüğüm noktası bu belki de .İğrenç savaş oyunları, kötülük peşinde olan robotlar falan .Benim barbie bebeklerimin, oyuncak ayılarımın yerini oyuncak silahlar almış .İzlediğim ''Uzaylı Zekiye'', ''Sıdıka'' gibi o çok sevimli dizilerin yerini de ''Küçük Sırlar'', ''+18'' gibi saçma ve iğrenç diye tabir ettiğim diziler var artık .
En kötüsü de 12-13 yaşındaki çocukların kendilerini bunlara benzetmesi .Gelecekten ümidi kesmeye başlamamın en basit örnekleri belki de yaşam biçimleri ..Ayy çok sinirlendim geri verin çizgi filmlerimi ! Yiteeer, yazamıyceğğim !

Benim gibi geçmişi özleyen herkesin yazısı olsun bu da ...